Χρόνια πολλά! Καλά Χριστούγεννα!

Η ομάδα του ιστολογίου "Ράδος ποταμός" σας εύχεται χρόνια πολλά και καλά Χριστούγεννα!

Φθινόπωρο

Φθινόπωρο

Πυκνό το φθινόπωρο μέσα μου,

κι απάνω στη σκιά του κίτρινου φύλλου βαριά η ομίχλη σου κάθισε.

Ενδίδω στην καφέ σου ματιά, γερτός σου θροΐζω γαλήνια,

γλυκιά βροχή που ποτέ δεν μίσεψε από των δέντρων τις πέτρινες ρίζες.

Η ψυχή μου νωπή, στης πλαγιάς την αιώνια θολή σκοτεινιά που απόκρυβε η δειλή μέρα, 

νιώθω επιτέλους γυμνός κι αθώρητος σε πλήρη αποσύνθεση.

Κωνσταντίνος Κουτσοδόντης

Πηγή φωτογραφικού υλικού: pindos.blogspot.gr

Λίμνη Τσιβλού

Στην ορεινή Αχαία και σε υψόμετρο 760 μέτρων βρίσκεται κρυμμένη μία από τις πιό όμορφες φυσικές λίμνες της ορεινής Ελλάδας. Το όνομά της: λίμνη Τσιβλού. Πόλος έλξης για πολλούς φυσιολάτρες και αναζητητές της αναψυχής. Οι λάτρες της πεζοπορίας θα περάσουν από τη "Βρύση της Γκόλφως", μία από τις πιο γνωστές πέτρινες βρύσες της ορεινής Ελλάδας, συνεχίζοντας προς τα "Ύδατα Στυγός", τον γνωστό καταρράκτη της ελληνικής μυθολογίας.

Η λίμνη δημιουργήθηκε 1913, έπειτα από βίαιη και εκτεταμένη κατολίσθηση του ορεινού συμπλέγματος εγκλωβίζοντας τα νερά του ποταμού τα οποία με τη σειρά τους κάλυψαν το παλιό χωριό Τσιβλός που σήμερα βρίσκεται καλυμένο από το νερό. 

Δρυοδάσος της Φολόης

Σημείο αναφοράς για το δασικό πλούτο της ορεινής Ηλείας και γενικότερα της Ελλάδας, αποτελεί το περίφημο δρυοδάσος της Φολόης. Το αυτοφυές αυτό δάσος είναι μοναδικό σε όλη την Ευρώπη τόσο σε ομορφιά όσο και σε ιδιαιτερότητα με τις θεόρατες πλατύφυλλες βελανιδιές του.

Το δάσος αυτό βρίσκεται στο Οροπεδίο της Φολόης, στους νότιους πρόποδες της Οροσειράς του Ερυμάνθου και απέχει μόλις 25 χιλιόμετρα από την κοιτίδα του Ολυμπισμού, την Αρχαία Ολυμπία. Το δρυοδάσος της Φολόης εκτείνεται μέσα στις συλλεκτήριες λεκάνες των ποταμών Ερύμανθου ανατολικά, που αποτελεί και το φυσικό όριο μεταξύ Ηλείας και Αρκαδίας και του Ομηρικού ποταμού Σελλήεντα ή Ηλειακού Λάδωνα νοτιοδυτικά. Η έκταση που καλύπτει το δρυοδάσος Φολόης ανέρχεται στα 25.000 στρέμματα και ανήκει κατά απόλυτο νομή και κυριότητα στο ελληνικό Δημόσιο. Οι δυσμενείς κλιματοεδαφικές συνθήκες προσδίδουν στο δάσος προστατευτικό χαρακτήρα τόσο στο έδαφος όσο στις καλλιέργειες και στα έργα πολιτισμού, από τα οποία διέρχονται οι ποταμοί Αλφειός και Πηνειός. Το δασικό σύμπλεγμα Κάπελης-Φολόης με μέσο ύψος 600 μέτρα είναι ένα πλούσιο οικοσύστημα με πλούσια χλωρίδα και πανίδα. Στο δάσος κυριαρχούν οι ψηλές ευθύκορμες βελανιδιές. Στο παρελθόν χαρακτηριζόταν από πλούσια πανίδα, καθώς μπορούσε να συναντήσει κανείς ζαρκάδια, ελάφια και αγριογούρουνα. Στις μέρες μας συναντάμε αλεπούδες, νυφίτσες, κουνάβια, σκαντζόχοιρους, χελώνες, και πολλά πτηνά  όπως, πέρδικες, τρυγόνια, κορυδαλλούς, δρυοκολάπτες, κουκουβάγιες και άλλα.

Στην αρχαιότητα, η βελανιδιά, επειδή ήταν το μεγαλοπρεπέστερο δένδρο, ήταν αφιερωμένη στον Δία και είχε τις προστάτιδές της, τις νύμφες Δρυάδες. Τα δάση της βελανιδιάς ήταν ιερά και προστατεύονταν με κάθε τρόπο. Τα βελανίδια παλαιότερα είχαν μεγάλη αξία, όχι τόσο ως κτηνοτροφή, που ήταν μία από τις χρήσεις τους, όσο στην υφαντουργία ως χρωστική και στη βυρσοδεψία.

Λόγω της μορφολογίας του, το δάσος της Φολόης είναι ιδανικό για δραστηριότητες όπως πεζοπορία, ορεινή ποδηλασία και ιππασία και θα ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό φυσιολάτρη που θα το επισκεφθεί. Η οδική πρόσβαση στην περιοχή του δάσους γίνεται:

·         από την πρωτεύουσα του Νομού Ηλείας, τον Πύργο, περνώντας από την Αρχαία Ολυμπία και τη Λάλα,

·         από την Τρίπολη, είτε μέσω Αρχαίας Ολυμπίας, είτε μέσω Δίβρης (αρτηρία 111) και Κούμανης

·         από την Πάτρα μέσω Πανόπουλου (αρτηρία 111), και Κούμανης.

και μπορεί να εντοπιστεί από τον χάρτη της google στον παρακάτω σύνδεσμο:

https://www.google.com/maps/d/viewer?mid=zlTePSyk10ug.kGcfYUlwpkQs

Η Φολόη σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ήταν τόπος κατοικίας των Κενταύρων. Η φαντασία των αρχαίων Ελλήνων ήθελε τους Κενταύρους να έχουν σώμα αλόγου και από τον τράχηλο και πάνω στήθος, χέρια και κεφάλι ανθρώπου. Ο Διόδωρος αναφέρει πως όταν οι Κένταυροι νίκησαν τους Λάπιθες, κατέβηκαν στην Ηλεία και κατέλαβαν την Φολόη. Από εκεί λήστευαν και φόνευαν τους διερχομένους και τους κατοίκους της περιοχής. Οι κάτοικοι, φοβισμένοι και τρομαγμένοι που πρώτη φορά έβλεπαν από μακριά άλογα, το πάνω μέρος των οποίων ήταν ανθρώπινο, να χάνονται στο δάσος και στα ρέματα, τους απεικόνιζαν στη φαντασία τους σαν τέρατα με αλογίσιο σώμα.

Ένας από τους Κενταύρους ήταν και ο Φόλος, γιος του Σειληνού και της Νύμφης Μελίας και φίλος του Ηρακλή. Εκ διαδοχής από τον προπάππου του ήταν φύλακας του υπερμεγέθους πιθαριού με το κρασί των Κενταύρων, το οποίο τους είχε προσφέρει ο Διόνυσος, με εντολή να το φυλάξουν και να το ανοίξουν μόνο όταν εμφανιστεί ο Ηρακλής. Ο Ηρακλής πήρε την εντολή από τον Ευρυσθέα να κάνει τον τέταρτο άθλο του, να συλλάβει δηλαδή ζωντανό τον Ερυμάνθιο κάπρο, που ζούσε στο όρος της Λαμπείας, Ερύμανθος και προκειμένου να πάρει πληροφορίες σχετικά με το ζώο πέρασε πρώτα από τη σπηλιά του Κένταυρου Φόλου. Ο Φόλος έτρωγε κρέατα ωμά όπως όλοι οι Κένταυροι, αλλά για να ευχαριστήσει τον Ηρακλή του προσέφερε ψητά. Ο Ηρακλής ζήτησε κρασί, αλλά όταν ο Φόλος θυμήθηκε την επιθυμία του Διόνυσου, δίστασε να ανοίξει το πιθάρι φοβούμενος τους άλλους Κενταύρους. Κατόπιν προτροπής του Ηρακλή άνοιξε το βαγένι με το χιλιόχρονο κρασί και του έδωσε να πιεί σε ασημένιο κύπελο. Η ευωδιά του παλιού δυνατού κρασιού απλώθηκε γρήγορα στις ρεματιές και στο δάσος, με αποτέλεσμα οι Κένταυροι να καταφθάσουν στη σπηλιά για να αρπάξουν το κρασί. Ακολούθησε τρομερή μάχη ανάμεσα στον Ηρακλή και τους Κενταύρους. Ο Ηρακλής χρησιμοποιώντας τα φαρμακερά βέλη που είχε βάψει από το αίμα της Λερναίας Ύδρας κατάφερε να εξοντώσει τους περισσότερους Κενταύρους και να καταδιώξει τους εναπομείναντες μέχρι το ακρωτήριο Μαλέα. Κατόπιν, ο Ηρακλής επανήλθε στη Φολόη, όπου βρήκε το φίλο του Φόλο να πεθαίνει, μιας και στην προσπάθεια του να θάψει τους συγγενείς Κενταύρους επιχείρησε να περιεργαστεί ένα βέλος που προηγουμένως θαύμαζε. Αυτό του διέφυγε και τον τραυμάτισε στο μεγάλο δάχτυλο του δεξιού ποδιού του και έτσι από το δηλητήριό του πέθανε. Τότε, λοιπόν, ο Ηρακλής τον έθαψε μεγαλοπρεπώς στην περιοχή που σκοτώθηκε και για να τον τιμήσει έδωσε στο δάσος και στην περιοχή το όνομα Φολόη.

Πηγές: http://www.foloiproject.gr/

            http://www.visitfoloi.com/

            www.Wikipedia.org

Πρωτομαγιά 2014 στον Ράδο ποταμό - Φωτογραφικό υλικό

Σε συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης, ακολουθεί επιλεγμένο φωτογραφικό υλικό του Ράδου ποταμού από την επίσκεψη της Φυσιολατρικής Ομάδας Ερμιονίδας στο Ράδο ποταμό στα πλαίσια του εορτασμού της Πρωτομαγιάς στη Μονή Αυγού.

Πρωτομαγιά 2014 στον Ράδο ποταμό

Εικόνες μοναδικής και ξεχωριστής ομορφιάς απόλαυσαν στον Ράδο, κάτω από τη Μονή Αυγού, όσοι έφτασαν μέχρι εκεί για να περάσουν την Πρωτομαγιά του 2014.  

Δεκάδες λάτρεις της φύσης περπάτησαν τα βράχια στο πανέμορφο ποτάμι της Αργολίδας και τα μονοπάτια στις όχθες, ενώ και πολλοί ήταν αυτοί που κολύμπησαν στα παγωμένα νερά.

Η φύση είχε οργιάσει τόσο στο ποτάμι, που όλοι είχαν την ευκαιρία να δουν από κοντά νεροχελώνες, νερόφιδα και γυρίνους, αλλά και έξω από αυτό με την βλάστηση να γεμίζει τον ορίζοντα…

Η ηλεκτρονική έκδοση του Αναγνώστη Πελοποννήσου κατέγραψε τις μοναδικές εικόνες στο παρακάτω Video

Σπάνιες φωτογραφίες αρκούδας με τα μικρά της στην Ελλάδα

Ήταν κάποια καλοκαιρινή βραδιά του 2012 που κατηφόριζα το δρόμο επιστρέφοντας από τον ορεινό παραδοσιακό οικισμό του Νυμφαίου όταν εμφανίστηκε ξαφνικά και πέρασε κάθετα το δρόμο σε απόσταση αναπνοής από το αυτοκίνητο μία νεαρή αρκούδα. Η έκπληξή μου μεγάλη και ο ενθουσιασμός μου κάτι περισσότερο και από παιδικός για αυτήν τη σπάνια συνάντηση. Προφανώς τα ίδια συναισθήματα ένιωσε και ο φωτογράφος κ. Καπουργάς Κώστας που αποθανάτισε με το φακό του μία αρκούδα με τα μικρά της στο φυσικό τους περιβάλλον. Τις φωτογραφίες τις ανάρτησε στο προσωπικό του προφίλ στο fb μαζί με το παρακάτω κείμενο:

«Δεν πίστευα στα μάτια μου σήμερα κατά το σούρουπο που καθόμουν καρτέρι περιμένοντας να φωτογραφίσω έναν λύκο. Από μια συστάδα δέντρων ξεπρόβαλε αυτή η αξιαγάπητη οικογένεια.

Η συγκεκριμένη μητέρα αξίζει κάθε έπαινο. Σε μια περίοδο ιδιαίτερα δύσκολη, με αρκούδες να πυροβολούνται συνεχώς ή να σκοτώνονται στην άσφαλτο στο νομό Καστοριάς, αυτή κατάφερε να μεγαλώσει όχι ένα αλλά τρία μικρά. Για ευνόητους λόγους δεν αναφέρω την τοποθεσία που τις φωτογράφισα. Είναι κάπου στον νομό Καστοριάς.

Τέτοιες εικόνες είναι σπάνιες τα τελευταία χρόνια και ο λόγος είμαστε εμείς μόνο εμείς. Πρέπει να κατανοήσουμε πως η φύση είναι το σπίτι μας, σκοτώνοντας κάθε μορφή ζωής που δεν μας “βολεύει” ή που ενδεχομένως θίγει τα συμφέροντά μας, είναι σαν να τραντάζουμε με ένα κομπρεσέρ τα θεμέλια του σπιτιού μας.

Επαγρυπνούμε, δεν εφησυχάζουμε ποτέ, θέλουμε τη φύση μας ακέραια. Θέλουμε η αρκούδα να συνεχίσει να υπάρχει στην Ελληνική ύπαιθρο. Η Ελλάδα είναι και δική της.»

Σπάνια συνάντηση αγριόγατου στη Βόρεια Πίνδο

Άφαντος, σιωπηλός σαν το σκοτάδι, περήφανος σαν αντάρτης, μοναχικός και απόκοσμος, ο αγριόγατος εθεωρείτο «εξαφανισμένος» για την επιστημονική κοινότητα της χώρας μας,μιας και οι "συναντήσεις" του με τον φωτογραφικό φακό, τα τελευταία χρόνια σπάνιζαν. Ώσπου, ένα χειμωνιάτικο πρωινό του περυσινού Φλεβάρη, ένας ολοζώντανος  Αγριόγατος βιντεοσκοπήθηκε για πρώτη φορά στο φυσικό του περιβάλλον, λίγο έξω από την Βοβούσα Ιωαννίνων! "Ο αγριόγατος είναι πιο ογκώδης και μεγαλόσωμος από την κατοικίδια γάτα και ξεχωρίζει κυρίως από τη φουντωτή ουρά του που φέρει 3-5 δακτυλίους και έχει μήκος γύρω στα 30 εκ., φαρδαίνει προς την άκρη και στολίζεται με σκούρες ρίγες. Το κεφάλι του είναι επίσης πιο ογκώδες από της γάτας. Το τρίχωμά του έχει ποικιλία καστανόξανθων τόνων", αναφέρει μιλώντας στο epirusgate, o διευθυντής της "Πίνδος Περιβαλλοντική" Βασίλης Χρήστου. Σύμφωνα με τον κ. Χρήστου, "Ως τυπικό σαρκοφάγο, όλα του τα δόντια είναι οξύαιχμα, κατάλληλα για το σκίσιμο του κρέατος. Όπως και τα άλλα αιλουροειδή πιάνει τη λεία του με τα νύχια και την αποτελειώνει με μια δαγκωνιά στο λαιμό. Κυνηγάει συνήθως το βράδυ, στήνοντας καρτέρι έξω από τις τρύπες των ποντικιών, καμιά φορά σκαρφαλωμένος σε κάποιο δέντρο ή βράχο. Η διατροφή του βασίζεται κατά 90% σε ποντίκια, ενώ ευκαιριακά τρώει μικρά πουλάκια, βατράχια, έντομα, σαλιγκάρια, μυγαλές, λαγούς, σκίουρους, κ.ά."

Ακολουθεί ένα αποκαλυπτικό βίντεο που καταγράφει για πρώτη φορά το εντυπωσιακό ζώο, στο φυσικό του περιβάλλον, κοντά στη Βοβούσα Ιωαννίνων.

Πηγή: epirusgate.blogspot.gr

Οι Αρχαίοι Ποταμοί της Αργολίδας – Κωνσταντίνος Π. Δάρμος

Στην εκδοτική δραστηριότητα της Αργολικής Αρχειακής Βιβλιοθήκης Ιστορίας και Πολιτισμού, προστίθεται ένα ακόμη σημαντικό βιβλίο. Πρόκειται για το σπουδαίο και μοναδικό βιβλίο του Κώστα Δάρμου, «Οι αρχαίοι ποταμοί της Αργολίδας» στο οποίο - για πρώτη φορά -καταγράφονται όλοι οι αρχαίοι ποταμοί της Αργολίδας. Ο Κώστας Δάρμος, μετά από επίπονη και απολύτως τεκμηριωμένη έρευνα, με γλαφυρότητα και σαφήνεια μας ταξιδεύει στην αρχαία Αργολίδα, στους ποταμούς της και στους μύθους που συνδέονται με αυτούς. Πιστέψαμε εξ’ αρχής ότι η έκδοση αυτή θα αποτελούσε ένα ακόμη σημαντικό απόκτημα της τοπικής ιστορίας και θα εμπλούτιζε την ήδη υπάρχουσα βιβλιογραφία, η οποία αναφέρεται στο πολυτιμότερο για την επιβίωση του ανθρώπου στοιχείο, το νερό.

Στις σελίδες αυτού του βιβλίου, θα συναντήσουμε τον Γενάρχη ποταμό Ίναχο, τον Ερασίνο με τις τέσσερεις κόρες του, την Δαναΐδα Αμυμώνη, τον πλατύ και επικίνδυνο χείμαρρο Χάραδρο (Ξεριά), τον Αστερίωνα με τις τρεις κόρες του, τροφούς της Ήρας, τον ποταμό Ράδο που έρεε στις βόρειες πλαγιές του Διδύμου όρους, τους Χρυσορρόα και Υλλικό στην Τροιζήνα κ.α.

Η μυθολογία είναι μια ιερή ιστορία, που διαδραματίζεται σε ένα χωρόχρονο πέραν της κοινής ανθρώπινης εμπειρίας. Είναι το σύνολο των μύθων που ανήκουν σε μια συγκεκριμένη παράδοση ενός τόπου. Πιστεύουμε ότι ο μύθος είναι ένα λόγος, που ακόμα και αν δεν είναι αλήθεια ή δεν έχει εξελιχθεί σε τέτοια, εμπεριέχει μέσα του κάποιες αρχέγονες εμπειρίες και αλήθειες. Κι όπως γράφει ο Λούκιος Απουλήιος: Κι οι μύθοι που σαν όμορφα φαντάζουν παραμύθια, αλήθειες κρύβουνε πολλές στου ψέματος τα βύθια…Είναι γνωστό, ότι στις πανάρχαιες δοξασίες των λαών, όπως σώζονται στις μυθολογίες τους και ιδιαίτερα στην Ελληνική, το νερό αποτελεί στοιχείο εξαγνισμού και κάθαρσης και η ζωοποιός του δύναμη συνδέθηκε με μαγικές και θεραπευτικές ιδιότητες και ότι το υδάτινο στοιχείο είναι η γενεσιουργός αιτία της ζωής και πολύτιμο αγαθό για τον άνθρωπο και την επιβίωσή του. Ο Στράβων (8, 370), λέει για την Αργολίδα: …Της τε χώρας κοίλης ούσης και ποταμοίς διαρρεομένης και έλη και λίμνας παρεχομένης, θέλοντας να αναδείξει την πολυπλοκότητα του υδάτινου κόσμου της Αργολίδας.

Ελπίζουμε ότι - το βιβλίο αυτό - θα είναι χρήσιμο στο να γνωρίσουν οι σημερινοί κάτοικοι της Αργολίδας και ιδίως οι νεότεροι καλύτερα τον τόπο τους και να δυναμώσουν τους δεσμούς τους με το πλούσιο και συχνά άγνωστο παρελθόν του. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι προσφέρουμε στην διατήρηση της ιστορικής μας μνήμης αλλά και στην ανάδειξη και προβολή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

Το βιβλίο κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία. Πληροφορίες: 27510 61315.

Τα Αρωγά Μέλη της βιβλιοθήκης, προκειμένου να προμηθευτούν δωρεάν τη νέα αυτή έκδοση, μπορούν να απευθύνονται στην Αργολική Βιβλιοθήκη, τηλέφωνο 27510 61315, τις εργάσιμες ώρες και ημέρες.

Κωνσταντίνος Π. Δάρμος

«Οι Αρχαίοι Ποταμοί της Αργολίδας»

Έκδοση: Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού

Τοπική Ιστορία – 2

Άργος, Δεκέμβριος, 2013.

148 σελίδες

ISBN 978-960-9650-05-2

Πηγή:  http://argolikivivliothiki.gr/2013/12/18/the-ancient-rivers/

Καλή Χρονιά!

Η ομάδα του Ράδου ποταμού σας εύχεται χρόνια πολλά και καλή χρονιά!